Балаңыз тырнағын жесе…
Балаңыздың тырнағын жейтінін аңғардыңыз ба? Әдетте, олар бас бармағын немесе сұқ саусағының тырнағына «тыныштық» бермейді. Тістемегендігін айтып, өзіне шаң жуытпауы да мүмкін. Ондай жағдайда дүрсе қойып, ұрсудың пайдасы шамалы. Жазаламаңыз да. Өйткені, тістелген тырнақ — ішкі жанайғайдың белгісі. Қатты ренжігенде, ашуланғанда, қорыққанда, өзге де эмоцияға берілгенде осындай іс-әрекетке барады. Тырнағын жеу арқылы жүйкесін тыныштандырады. Мұндай жағдайда, ең дұрысы – невропотологқа ертіп барыңыз.
Баланың осы бір әдетін қойғызу үшін ескі тәсілдерді қолданбаңыз. Саусағын ұрып, ащы бұрыш жағып, қорқытып, үркітіп дегендей. Бір ананың 5 жастағы ұлының саусағын тырнақ тістеуін қойғызу үшін ыстық ыдысқа басып күйдіргенін естігенім бар. Шектен шықпаңыз. Бұл да саусақ шытырлатып, шашын сипалау секілді жиі кездесетін әдеттің бірі. Тек сіздің балаңыздың ерекшелігі – тырнағын тістейді. Сондықтан бірден дүрбелең салып, онсыз да тынышсыз көңілін жабырқатпаңыз.
Айтып өткеніміздей, саусағын аузына салған баланың ішкі жан-дүниесінде қандай да бір өзгеріс болады. Оны дер кезінде анықтай білу керек. Енді басты деген себептерге тоқталып өтсек:
Себептері белгілі болған соң, онымен (балаңыздың тырнақ жеуімен) күресті бастаңыз. Бірақ, оны баланың өзі де байқамағаны дұрыс.
Осылайша, бірте-бірте тырнақ тістеуді және жеуді қойып кетеді. Бұл — өте ұзақ процесс. Дегенмен, осы кеңестерге құлақ ассаңыз нәтижесі жаман болмайды.
Психолог: Кенжаева У.Т.
НАВЕРХ